تخصص

تکروی اگر به معنی متخصص شدن و قوی شدن فردی باشه، نه تنها بد نیست که احتمالا ضروری هم هست ولی اگه به معنی انجام ندادن کارهای جامعه اسلامی یا تشکیلات اسلامی و یا حتی فردی انجام دادن اونها باشه شاید یکمی بد باشه

معمولا تو دوران دانشجویی اکثر ماها متاثر از تشکیلاتیم و کمتر تشکیلات ساز و تاثیرگذار بر اون. بخاطر همین فرقی نمی کنه که کجا کار کنیم و از همه یکمی تاثیر پذیر. اما به مرور زمان اولویتهامون باید پر رنگ تر بشه و بفهمیم چی نمی خواهیم. بعبارت دیگه اشتراک حزب اللهی ها تو تولاشونه و افتراقشون تو تبراشون. 

ثالثا

تمرکز و تخصص کم کم هویت سازی می کنه و انتخابهای ماهاست که شخصیت، زمینه کاری، آینده و شغل ما را تاثیرگذاری می کنه... (عجب جمله بندی ای!)

اگه می بینی که برخی استادهای دانشگاه روی جستجو برای تخصص و مسئله داشتن تاکید دارن بخاطر اینکه از یه سنی به بعد(شاید مثلا 25-26) شاکله انسان و روندها و خط و ربط فکری ثابت میشه و بعد از اون دیگه با آموخته ها و اندوخته ها کم کم باید کار بکنیم و درآمد داشته باشیم و اگه دغدغه انقلاب و... هم داشته باشیم که دیگه میرسیم به حل مسائل جامعه اسلامی.