در همه جا یک هدف، یک خط

یک دست جام باده و یک دست جعد یار، رقصی چنین میانه میدانم آرزوست...

در همه جا یک هدف، یک خط

یک دست جام باده و یک دست جعد یار، رقصی چنین میانه میدانم آرزوست...

در وجود یک چنین آدمی... هم علم هست، هم ایمان؛ هم سنت هست، هم تجدد؛ هم نظر هست، هم عمل؛ هم عشق هست، هم عقل... اینجور هم نبود که یک آدم خشکی باشد که لذات زندگی را نفهمد؛ بعکس، بسیار لطیف بود، خوش‌ذوق بود، عکاس درجه‌ی یک بود هنرمند بود. دل باصفائی داشت؛ عرفان نظری نخوانده بود؛ شاید در هیچ مسلک توحیدی و سلوک عملی هم پیش کسی آموزش ندیده بود، اما دل، دل خداجو بود؛ دل باصفا، خداجو، اهل مناجات، اهل معنی...

پیام های کوتاه

ظرف عاشقانه

جمعه, ۲۳ آبان ۱۳۹۹، ۱۰:۴۵ ب.ظ

یادش بخیر قدیم تر ها

خانمها ته ظرفهایشان را علامت و رنگ می زدند

چراکه وقتی غذای خوشمزه یا میوه نوبری به خانه می آمد

یک بشقاب هم به همسایه می دادند

یا برای نذری ها

همسایه ها ظروفشان را به هم میدادند

تا در ثواب سهیم شوند

از طرفی ظرفها مثل هم بود

و احتمال داشت جابجا شوند

برای همین ته ظروف و دیگها و پشت قاشقها و ملاقه ها و...

علامت می زدند یا رنگ می زدند

و الان

هم خانواده ها از هم جدا شدند و هم خبری از همزیستیها و خونگرمیهای قبل نیست. 

  • محمدرضا مهدی زاده

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی